بررسی تطبیقی احکام صید در فقه امامیه و مذاهب اربعه

چکیده شرع مقدس اسلام برای صید شرایط و حدودی رامعین کرده است ، این شرایط در آیات قرآن وسخنان پیامبر(صل الله علیه) و ائمه معصومین(علیه السلام) آمده است .در این تحقیق در مورد حیوانات شکاری، آلات مجاز صید و شرایط آن، شرایط صید و حیوان صید شده بحث شده است؛ همچنین صید ماهی و ملخ نیز مورد بررسی قرار گرفته و در پایان هر بحث دیدگاه فقهای مذاهب اربعه نیز آمده است.اهم نتایجی که در این تحقیق آمده است عبارتند از اینکه فقهای فریقین اتفاق نظر دارند که صید سگ تعلیم دیده حلال است همچنین به نظر فقهای مذاهب غیر امامیه صید غیر سگ ازجمله پلنگ ویوزپلنگ نیز حلال است، به نظر فقهای تمام مذاهب صید با جماداتی چون شمشیر و تیر نیزجایزاست اما صید با معراض، سنگ، گلوله و چوب جایز نیست و همچنین صید با آلاتی مثل ناخن و دندان،از نظرامامی ،حنبلی وشافعی جایز نیست،فقها در مورد شروط حیوان صید شده اتفاق نظر دارند که حیوان باید وحشی باشد، ملک غیر نباشد و هنگام رسیدن صیاد مرده باشد ونزد فقهای مذاهب امامی،حنفی وشافعی شرط است که صید نباید غائب شود در حالی که در آن حیات مستقر وجود دارد،.فقهای تمام مذاهب اتفاق نظر دارند که صیاد باید مسلمان باشدوحیوان صید کننده را صیاد ارسال کرده باشد. شروطی چون تمییز وعقل صیاد وتسمیه ازنظرامامیه لازم است ولی شافعی آن ها را لازم نمی داندواز نظر حنفی نیز صید کودک جایز است. تیز و برنده بودن و ریختن خون صیدنیز نزد آنان به جز فقهای حنفی اتفاقی است. در این تحقیق ازروش کتابخانه ای ، استفاده شده است. واژگان کلیدی: صید، تذکیه، سگ تعلیم دیده، صیاد، آلت صید.